Welkom in Pepsi Cola
Blijf op de hoogte en volg Annélien
06 Maart 2014 | Nepal, Sinamangal
Namaste allemaal!
Gisteren ben ik van het hotel naar het gastgezin verhuisd. Ik verblijf bij een hindoestaanse familie in de wijk Pepsi Cola, vernoemd naar de colafabriek die in deze wijk staat. De familie is heel vriendelijk en gastvrij. Ik heb een mooie ruime kamer in het huis. Twee keer per dag krijgen we daal baat (rijst met linzen), een keer als ontbijt en een keer als avondeten.
Gistermiddag heb ik ook voor het eerst kennis gemaakt met de kinderen van het weeshuis. Om eerlijk te zijn ben ik erg geschrokken van wat ik aantrof. Het weeshuis is erg vies en smerig. De kinderen zelf helaas ook. Ze lopen in vieze ongewassen kleding en hebben luizen in het haar. Een meisje van 25 leidt het weeshuis. Ik vraag me af of ze het wel aan kan. Het is natuurlijk ook een hele verantwoordelijkheid om zoveel kinderen op te voeden. Er woont ook een meisje met een verstandelijke beperking. Ze is 10, maar lijkt wel 3. Haar moeder heeft door middel van overmatig medicijngebruik geprobeerd abortus te plegen toen ze van haar in verwachting was. Dit is mislukt, met als gevolg dat het meisje met een waterhoofd is geboren. Vreselijk als je dat ziet. En het is zo'n lief kind. Jullie kunnen je dus wel voorstellen dat zo'n eerste dag er behoorlijk inhakt.
Gelukkig zijn de kinderen allemaal erg lief. Dat maakt me dan wel weer blij. Toen we ze gistermiddag uit school gingen ophalen, wilde een kindje meteen aan mijn hand lopen. Ook vroegen ze me meteen of ik huiswerk met ze wilde maken. Ze zijn dus erg open en aanhankelijk. Gelukkig sta ik er in het weeshuis niet in mijn eentje voor. Ik zit hier samen met Jannie en met Ina, een Belgisch meisje. De komende weken gaan we bekijken hoe we de kinderen kunnen helpen en waar behoefte aan is.
Ik heb ook nog in het vrouwencentrum gewerkt. Dat is een ontzettend leuk project. Er komen vrouwen om Engelse les te volgen. Ze willen Engels leren omdat hun kinderen op de scholen in het Engels les krijgen in plaats van in het Nepalees. Om die kloof een beetje te dichten willen ze dus graag Engels onder de knie krijgen. De vrouwen zijn leergierig en vinden het heel leuk als je ze helpt met hun Engels.
Kortom, weer een hoop meegemaakt de laatste dagen! Tot de volgende keer!
Groetjes, Annelien
P.S. Bedankt voor jullie reacties op mijn blog. Ik kan helaas niet net als bij Facebook individueel reageren. Maar heel leuk dat jullie mijn verhalen lezen!
Gisteren ben ik van het hotel naar het gastgezin verhuisd. Ik verblijf bij een hindoestaanse familie in de wijk Pepsi Cola, vernoemd naar de colafabriek die in deze wijk staat. De familie is heel vriendelijk en gastvrij. Ik heb een mooie ruime kamer in het huis. Twee keer per dag krijgen we daal baat (rijst met linzen), een keer als ontbijt en een keer als avondeten.
Gistermiddag heb ik ook voor het eerst kennis gemaakt met de kinderen van het weeshuis. Om eerlijk te zijn ben ik erg geschrokken van wat ik aantrof. Het weeshuis is erg vies en smerig. De kinderen zelf helaas ook. Ze lopen in vieze ongewassen kleding en hebben luizen in het haar. Een meisje van 25 leidt het weeshuis. Ik vraag me af of ze het wel aan kan. Het is natuurlijk ook een hele verantwoordelijkheid om zoveel kinderen op te voeden. Er woont ook een meisje met een verstandelijke beperking. Ze is 10, maar lijkt wel 3. Haar moeder heeft door middel van overmatig medicijngebruik geprobeerd abortus te plegen toen ze van haar in verwachting was. Dit is mislukt, met als gevolg dat het meisje met een waterhoofd is geboren. Vreselijk als je dat ziet. En het is zo'n lief kind. Jullie kunnen je dus wel voorstellen dat zo'n eerste dag er behoorlijk inhakt.
Gelukkig zijn de kinderen allemaal erg lief. Dat maakt me dan wel weer blij. Toen we ze gistermiddag uit school gingen ophalen, wilde een kindje meteen aan mijn hand lopen. Ook vroegen ze me meteen of ik huiswerk met ze wilde maken. Ze zijn dus erg open en aanhankelijk. Gelukkig sta ik er in het weeshuis niet in mijn eentje voor. Ik zit hier samen met Jannie en met Ina, een Belgisch meisje. De komende weken gaan we bekijken hoe we de kinderen kunnen helpen en waar behoefte aan is.
Ik heb ook nog in het vrouwencentrum gewerkt. Dat is een ontzettend leuk project. Er komen vrouwen om Engelse les te volgen. Ze willen Engels leren omdat hun kinderen op de scholen in het Engels les krijgen in plaats van in het Nepalees. Om die kloof een beetje te dichten willen ze dus graag Engels onder de knie krijgen. De vrouwen zijn leergierig en vinden het heel leuk als je ze helpt met hun Engels.
Kortom, weer een hoop meegemaakt de laatste dagen! Tot de volgende keer!
Groetjes, Annelien
P.S. Bedankt voor jullie reacties op mijn blog. Ik kan helaas niet net als bij Facebook individueel reageren. Maar heel leuk dat jullie mijn verhalen lezen!
-
06 Maart 2014 - 20:04
Rianne:
Pfff ik kan me voorstellen dat dat er flink inhakt ja, heftig hoor!Je kunt daar wel heel dankbaar werk verrichten lijkt mij. Heel veel succes en hopelijk heb je ook steun aan je reisgenoten!
groetjes Rianne -
06 Maart 2014 - 22:23
Manon:
Zoowww... Heavy! Die kindjes.... Gossie, even flink slikken lijkt me. Moet je ook weer een goed gevoel geven om zo nuttig bezig te zijn daar. Wat hebben wij het toch goed he.xx -
07 Maart 2014 - 09:01
Sandra:
Hoi collega,
Ik heb even alles bij gelezen hoor. Ik zat nog in de carnavals sfeer, maar nu ik aan het werk ben (het is nu vrijdagochtend 9 uur) zie ik ineens die lege plek tegenover me. Misschien plak ik even een leuke muts en wanten op jouw scherm dan lijkt het nog wat :-).
je hebt al het 1 en ander meegemaakt lees ik, spannend allemaal hoor. Hopelijk heb je je draai een beetje gevonden. Ik snap dat het best schrikken is als je die kindjes zo ziet, maar je bent ook niet voor niets daar. Verwen ze maar eens een paar weken met jouw talent. "Geniet" van de linzensoep hahahahaha ik neem wel een lekker Royke op jou! -
07 Maart 2014 - 11:19
Anne-Marie:
Hallo Annélien,
Zo te lezen heb jij in een week tijd al meer meegemaakt dan iemand anders in een jaar!
Ik geniet van je verslagen. Wordt dat een boek t.z.t.? Daar is best een markt voor! En de opbrengst kan dan misschien ten goede komen aan het weeshuis en het vrouwenproject. Zo'n reisverslag is een goede manier om je ervaringenop te slaan.
Veel succes gewenst en groetjes vanuit het verre Geertruidenberg.
-
08 Maart 2014 - 08:21
Gonny:
Hallo Annelien
Als ik het zo lees heb je weer genoeg meegemaakt en gezien in het weeshuis daar .
Toch leuk dat je ook het vrouwenproject meemaakt dat maakt het wat prettiger allemaal,
het is toch heel wat wat je daar meemaakt ik zou er niet tegen kunnen denk ik .
Veel succes verder we wachten het volgende verslag weer af
Groetjes peter en Gonny -
08 Maart 2014 - 15:11
Nel Van Diggelen:
Hallo Annelien,
Ik kan me voorstellen dat je erg geschrokken bent met de ellende die je daar aantreft.
Vooral als het kinderen zijn die nog een hele toekomst voor zich hebben.Wat hebben wij het hier dan goed. Heel veel succes met je werk in het weeshuis. (Ieder mens telt mee.)
Groet,tante Nel.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
