Dag Nepal
Blijf op de hoogte en volg Annélien
28 Maart 2014 | Nepal, Kaldhara
Gids Rajesh, een jongen van 20 jaar, wist ontzettend veel te vertellen over het gebied en de leefwijze van de mensen, maar ook over het leven in Nepal in het algemeen. Ik heb veel van hem geleerd.
Na de trekking ben ik met de bus naar het tropische Chitwan op de grens met India gegaan. Wat een contrast met Dhading. Ik verbleef in een hotel met alles erop en eraan. Een toeristisch vakantiekamp voor Chinezen en bejaarden. Ik vond er niet veel aan. Ik verlangde terug naar de eenvoudige huizen met de vriendelijke mensen op het platteland. Het geplande ritje op de olifant daarentegen was op zijn minst avontuurlijk te noemen. Ik zat met een Indiase familie, bestaande uit een zwaarlijvige vader en moeder en een zoon met obesitas, in een mandje op de rug van het beest. Zoonlief was zo dik dat het mandje continue scheef zakte. Het was de olifant blijkbaar ook teveel, want tot overmaat van ramp sloeg het dier op hol! Trompetterend en al denderde hij door de jungle. Verschrikkelijk. Had t gevoel of ik op een rodeostier zat!
Gisteren ben ik na een lange en saaie busrit (ik heb vooral geslapen om maar niet te hoeven zien hoe bussen en vrachtwagens elkaar in de bochten van bergpassen inhalen) weer in Kathmandu aangekomen. De vieze smoglucht en de bergen afval kwamen me alweer tegemoet. De laatste dag heb ik besteed in de mooie stad Patan, een oude koningsstad met veel tempels. Ik trof het enorm, want het bleek vandaag de eerste dag van een bijzonder hindoefestival te zijn. Ter ere daarvan werd er juist op het moment dat ik bij een tempel arriveerde een buffel geofferd. Het dier werd vastgebonden, het heiligdom in getrokken en vervolgens onder begeleiding van ritueel tromgeroffel met een groot mes onthoofd. De kop werd voor de ingang van de tempel gezet. Het lichaam werd door een paar mannen afgevoerd. In onze ogen zijn dit natuurlijk hele bizarre rituelen, maar ik vond het fascinerend. Om het allemaal nog wat bizarder te maken heb ik tevens een bezoek aan de crematieplaats voor overledenen gebracht. Deze plek is gelegen aan de oever van een heilige rivier. Eerst wordt de dode ritueel gewassen in het water. Daarna wordt het lichaam op een stapel hout op een stenen bank geplaatst en via de mond in brand gestoken. Alles gebeurt in het openbaar, dus je kunt alles zien. Wat een verschil met onze begrafenissen die voornamelijk in besloten sfeer plaatsvinden. De as wordt tenslotte in de rivier uitgestrooid.
Om de dag en mijn reis af te sluiten ben ik vanavond voor het laatst met Jannie en Mariska uit eten geweest in ons favoriete restaurant in het hart van de toeristenwijk Thamel. Heel gezellig om ze weer even gesproken te hebben.
En dan is het nu alweer tijd om naar huis te gaan. Wat is de tijd omgevlogen, zeg. Ongelooflijk. Maar wat heb ik een mooie tijd beleefd. Ik neem een rugzak vol mooie en vooral hele bijzondere herinneringen (en souvenirs) mee terug naar huis! Namaste!
-
28 Maart 2014 - 20:57
Manon:
Wow! Mooi zeg! En ook fijn om je weer in NL te hebben!!x -
28 Maart 2014 - 22:29
Anneke:
Lieve Annelien,
Ik ben zo benieuwd naar nog meer mooie verhalen. Dat was wel even schrikken toen die olifant op hol sloeg. Gelukkig is het goed afgelopen.Ik ben blij je binnenkort weer te zien. Een heel goede reis gewenst.
Tot gauw. Groeten van Ma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley